Dag 11- Kuching 2

Eerst even lekker uitgeslapen, want na al dat nachtbraken moeten we niet vergeten dat we op vakantie zijn! Gisteren hebben we de hostes van ons hostel gevraagd wat opties voor excursies uit te zoeken, aangezien hier ook vluchten bij komen kijken zijn we voor het ontbijt even gaan checken wat de status was. Dat ontbijt is een lunch geworden aangezien we zeker een uur bezig zijn geweest het 2e deel van onze reis te plannen.

Zoals je al hebt kunnen lezen ontbreekt er een gepland deel van de reis, namelijk Brunei. Nadat we van meerdere mensen gehoord hebben dat Labuan & Brunei niet zo bijzonder zijn, zeker wetende hoeveel tijd en energie je kwijt bent om er te komen. Dus ons gevoel gevolgd, het hele plan omgegooid en een dag of 3 eerder naar Kuching in Sarawak (Zuid Borneo).

Wat onze planning is geworden voor deze week; 3 dagen UNESCO Mulu NP, terugvliegen naar Kuching einde laatste dag (enige retourbestemming) en overnachten in hetzelfde hostel (voor backpack begrippen duur en luxe maar zó leuk) en meteen de volgende ochtend door naar Bako NP met de bus voor 2 dagen. We blijven toch meer natuur- dan mensmensen wat dat betreft. :)

Terwijl we dit alles aan het vastleggen zijn is er ook een jonge meid Anna uit Amsterdam bezig met het regelen van een excursie voor diezelfde dag. Ze reist alleen en probeert al twee dagen de 'wetlands wonders' toer te doen en in verband met het laagseizoen (héérlijk) zijn er helaas te weinig gegadigden, waarop mam en ik nonchalant reageren, 'dan gaan we toch gezellig mee.'

Zo gezegd zo gedaan alles geregeld en moesten we om half 3 klaarstaan voor vertrek. Geluncht in het 'Museum café' wat bij het hostel hoort, echt een super fijne sfeer met lekker, gezond, eten, muziek en kunst. Daarna nog even boodschappen gedaan voor de volgende dag, want in Mulu is alles heel duur en er zijn geen supermarkten of iets dergelijks. Dus wat appels, mueslirepen en pringles (gaat niet kapot in tas!) en we waren helemaal klaar voor ons volgende avontuur.

Maar eerst; de wetlands.
Beloofd waren krokodillen, dolfijnen (wat natuurlijk de trigger was) en fireflies. Lang verhaal kort, het was een prachtige vaart met super mooie zonsondergang, maar zonder dolfijnen. De krokodil hadden we al eerder goed kunnen bekijken dus was minder speciaal (tja, zo werkt het nou eenmaal bij ons mensen) en we hebben een verdwaalde vuurvlieg gezien, wel heel tof!

Het avontuur begon pas bij terugkomst bij de plaats waar de boot aangemeerd moest worden, het was een grote boot en het was eb, wat betekend dat hij vast zat en veel te ver van de steiger (= levensgevaarlijk trappetje) lag. Enige oplossing? Wachten tot het vloed word onder het genot van goede verhalen van onze gids. Over zijn kennis over Oerang Oetans en hoe corrupt de overheid in Borneo is mbt het conserveren van kwetsbare en bijzondere gebieden. Eenmaal meer water onder de boot, half uurtje later, is het pikdonker en ben ik heel blij dat we op het droge staan, de kapriolen om uit de boot te komen waren Arbo-technisch niet helemaal pluis. Maar zoals ik tegen mam zei : voor het beklimmen van van alles van hout in het donker; 'let's do this, adventure is calling!' Waarna iedereen natuurlijk moest lachen. Owja, heb in het pikkedonker met zoeklicht een krokodil gespot, ranger in spé! :)

Sate Gegeten op een lokaal Marktje en voldaan terug naar het hostel gegaan rond een uur of half 10. Spullen gepakt en gedoucht, onze backpacks kunnen in Kuching blijven wat het reizen erg comfortabel maakt, helemaal klaar voor onze vroege vlucht naar Mulu!