Dag 18 - Strand Damai

Yes! Het regent niet, voorspellingen weer niet opperbest maar we gaan het er toch op wagen. Eerst nog even naar de supermarkt om wat proviand in te slaan en door naar het ophaalpunt van de shuttle bus. Dit was in een groot hotel waar we door de butler
werden ontvangen en begeleid naar de balie waar we onze voucher konden kopen. Alles verliep voorspoedig en al snel werden we opgehaald. Na een rit van ongeveer 3 kwartier kwamen we aan bij het Damai Beach resort. Zoals de naam al doet vermoeden een giga resort voorzien van alle gemakken waardoor je als vakantievierder geen stap meer de deur uit hoeft. Alleen zo jammer dat al deze vakantiegangers, voornamelijk chinezen, al het moois wat Borneo heeft te bieden moeten missen.
Voor ons is het heerlijk. Zwembad en strand!
Het buffet voor het ontbijt staat nog klaar . Op onze vraag of wij hiervan kunnen eten wordt positief geantwoord. Ik ga ervan uit dat ze in de veronderstelling waren dat wij ook gasten waren van het resort. Dus gratis gegeten. We hebben onze gemoedsrust gesust met het excuus dat het anders toch weggegooid zou worden.
Het is de hele dag wat bewolkt gebleven maar erg warm. Ondanks de bewolking is Kaitlin, ondanks mijn advies zich in te smeren welke zij heeft genegeerd , aardig verbrand. Tja, dat wordt op de blaren zitten! Zelf heb ik tijdens de strandwandeling van ongeveer 20 minuten, het was een klein strandje zoals je waarschijnlijk nu wel begrijpt, mijn hiel open gehaald aan een steen. Het zoute water heeft het gelijk ontsmet maar het blijft wat ongemakkelijk. Toch denk ik dat Kaitlin vannacht het minst zal slapen.
Op een gegeven moment bleken alle chinezen verdwenen, strand leeg, zwembad leeg en restaurant leeg. Nog steeds geen idee waar ze zijn gebleven, haha Voor ons heerlijk rustig, het strand voor ons alleen. Het geruis van de zee en het mooie gefluit van de vogeltjes maakte het zo vredig!
Zo rond een uur of 4 begon het te waaien en verschenen er prachtige luchten. Duidelijk was wel dat er sprake was van een weersverandering. Maar wat werd het heftig!! Er ging zelfs een noodsignaal af om de mensen binnen te krijgen. Wij hadden al voordat de storm en regen aankwam ons heil gezocht in de lobby van het resort. De lucht was zwart en de zee niet meer zichtbaar zoals bij een tsunami . Toch wel beangstigend .
Terug in onze lodge begonnen met de voorbereidingen voor het vetrek van morgen naar Kuala Lumpur. Onze laatste stop maar daarom niet minder spannend.